[գոյական]
1. Ճշմարիտ լինելը, ճշմարտի հատկությունը:
2. (փիլիսոփայություն) Մարդկանց գիտակցության մեջ օբյեկտիվ իրականությունը ճշգրտորեն արտահայտող հավաստի իմացություն:
3. Հարազատություն, իսկականին՝ սկզբնաղբյուրին ստույգ համապատասխանություն:
4. Արդարություն:
5. Փորձով՝ գործնականորեն ստուգված ճշգրիտ սահմանում՝ դրույթ՝ պնդում:
6. Տե՛ս Ճշմարտացիություն:

0. 1. Ստոււգութտւն, ճշտոլթտւն, իսնոլթտւն, ճշգրտություն, ճշմարտսաիութտւն: 2. Իրոդություն, եոե|ություն: 3. Անկեղծութտւն, աննենգութտւն. հավատարմութտւն. աոդարություն, հրավացիութտւն:

խաբեություն, մոլություն

թյան Правда, истина. ◊ Հարաբերական ճշմարտություն относительная истина. Բացարձակ ճշմարտություն абсолютная истина.