մամռաբույրի, մամռաբույրեր, [գոյական]
1. Մամուռի բույր:
2. [ածական] Մամուռի հոտ ունեցող՝ արձակող՝ տարածող:
3. Որից կամ որտեղից մամուռի հոտ է գալիս:
4. (փոխաբերական) Մամուռով պատված՝ ծածկված:

1. ա. Пахнущий мхом. 2. Запах мха.