[գոյական]
1. Մուրացկան լինելը:
2. Մուրալով ապրելը:
3. (փոխաբերական) Ոչ սեփական՝ ուրիշներից փոխառած՝ քաղած մտքեր կցկցելը:

գ. Ողորկություն, մուրողություն, մուրացիկություն, ողորմածություն, մութացույթյոլն, մուրացողութւան, (հնց.) մրոթություն, մույր, մուրանք, (բրբ.) ժողովքարարություն, ուզվորաթյուն, խնդրկանություն, բոշայություն, մութռուբո ւթյուն; II Աղքատություն, թշվառություն, կարոտություն:

թյան Нищенство, попрошайничество.