մրրիկի, [գոյական]
1. Ուժգին՝ սրընթաց պտուտաձև քամի, պտուտահողմ:
2. Առհասարակ՝ շատ ուժեղ քամի՝ հաճախ անձրևի (կարկուտի, ձյան) հետ խառն, փոթորիկ:
3. (փոխաբերական) Մտքերի խառնակություն՝ խռովք, քաղաքական խառնաշփոթ իրադարձություն: Հեղափոխական՝ ապստամբության մրրիկ:
4. (փոխաբերական) Որևէ բանի (դեպքերի, երևույթների ևն) բուռն դրսևորում՝ ընթացք՝ զարգացում: Իմ պատանության թեժ մրրիկներից ի՜նչ Է մնացել (Հ. Սահյան):
5. (փոխաբերական) Հոգու խռովք: Իր հոգում ահեղ մրրիկն՝ դանդաղ քայլում Էր Միրթաժդին (Կ. Սիտալ):
6. (փոխաբերական) Աղետ, չարիք: Նրանք ելան թշնամու դեմ... որ Դեր Էլ Զորի չարագույժ մրրիկը նորից չշաչի (Գ. Բորյան):

գ. Փոթորէիկ, հողմ, պտուտահողմ, պտտահողմ, սամում, ուրագան, բուք (ձյունախառն), (հնց.) արամուր, տյուփոն, վիշտք ամպրոպաց (գրբ.), կատեգիս. (բրբ.) հովծով, հր(ը)մբու, օրոփթոց: || Ամպրոպ, (հզվդ.) ամպոնոք, հողմահույզ:

ի Буря, вихрь, ураган.