նախամարտիկի, [գոյական]
1. Նախահարձակ մարտիկ, առաջինը կռվի մեջ մտնող մարտիկ:
2. (փոխաբերական) Որևէ գաղափարի՝ գործի համար առաջին պայքարողը՝ մարտնչողը, նախակարապետ:
3. (փոխաբերական) Առջևից ընթացող՝ իր ետևից տանող՝ առաջնորդող գործիչ, դրոշակակիր, ռահվիրա:

ա. գ. Առաջամարտիկ, նահատակ, շահատակ, (հնց.) առաջամարտ, առաջամաթտիչ, ախոյան:

ի Застрельщик, зачинщик, заводила.