[գոյական]
1. Նախապատիվ լինելը, նախամեծարություն:
2. Որևէ մեկի նկատմամբ ցուցաբերված գերադասություն, որևէ մեկին առավելություն տալը:

թյան 1. Предпочтение. 2. Преимущество.