նախարարի, [գոյական] (պատմական)
1. Ֆեոդալական Հայաստանում՝ որևէ նահանգի՝ գավառի՝ երկրամասի տերը հանդիսացող իշխան:
2. (արևմտահայերեն) Մինիստր:

1) գ. 1. (պատմ.) Իշխան: 2. Տես Մինիստր:

2) տե11 Նախաստեղծ:

ի 1. (պատմ.) Нахарар, крупный феодал (в древней Армении). 2. Министр.