[ածական]
1. Հնադարին՝ մարդկության պատմության հնագույն ժամանակաշրջաններին հատուկ՝ վերաբերող, հնադարում եղած՝ գոյություն ունեցած:
2. (փոխաբերական) Վայրենական, անկուլտուրական, զարգացման ցածր մակարդակին հատուկ:
3. (փոխաբերական) Չափազանց հնացած, հետամնաց:

ա. Նախապատմական:

ա. Первобытный.