նահանջի, [գոյական]
1. Զորքերի հետխաղացումը հարձակվող հակառակորդի ճնշման տակ:
2. Որևէ բանից հրաժարվելը, որևէ դիրքորոշումից ետ կանգնելը՝ ընկրկելը:
3. Դժվարությունների առջև որևէ բանից ետ քաշվելը՝ ընկրկելը:
4. (փոխաբերական) Ուշադրությունը հիմնականից երկրորդականի վրա տեղափոխելը, հիմնականը երկրորդականով փոխարինելը:

գ. 1. Դարձ, ընկրկում: 2. Զիջում:

ի 1. Отступление. 2. Отклонение. ◊ Նահանջ տարի високосный год.