[չեզոք բայ]
1. Նահանջ կատարել, հակառակորդի ճնշման տակ դիրքերը թողնել՝ ետ քաշվել:
2. Որևէ բանից հրաժարվել՝ ետ կանգնել, դիրքորոշումից՝ քաղաքականությունից՝ որոշումից ևն ետ
կանգնել: Լուդովիկոս 16-րդը զիջումների գնաց, հետո նահանջեց (Լ. Ինֆելդ):
3. (փոխաբերական) Դժվարությունների առջև տեղի տալ, ընկրկել: Որքան էլ շատ լինեն դժվարությունները,
մենք չենք նահանջի:
4. (փոխաբերական) Անցնել, վերանալ կամ չափազանց թուլանալ: Ձմեռը նահանջել Էր (Ժ. Ավետիսյան):

չբ. 1. Ընկրկել, (հնց.) հետահարել, հետահարկել, վերջնոտել, հետ քաշվել, ետ դառնալ, ետ քաշվել, ետ գնալ, ետետ գնալ; 2. §իջե.լ, տեղի տալ;

գրոհել

եցի Отступать, отступить, отходить, отойти.