նավագնացի, [գոյական]
1. Նավով գնացող՝ ճանապարհորդող:
2. Տե՛ս Ծովագնաց:
3. Տե՛ս Նավարկելի:

ա. գ. (ծով.) 1. Ծովագնաց, ծովային, նավորդ, ծովաշրջիկ, նավաշրջիկ, նավազ (ն), նավաստի, նավավար, (հնց.) նավալյուղ, նավալողակ, նավելաստաց, նսո|աղողակ, ջրորդ; 2. Տես Նավարկելի:

ի 1. Мореплаватель. 2. տե՛ս Նավարկելի։