[ածական]
1. Նուրբ մեջք ունեցող, նրբիրան:
2. (փոխաբերական) Նուրբ միջոց՝ տարածություն գոյացնող, նուրբ՝ նեղ տարածությամբ ձգվող: Նրբամեջ ձորը դյութել կուզեր մեզ (Լ. Շանթ):
3. (փոխաբերական) Նրբիրան, նրբաբուն: Նրբամեջ բարդի: