[ածական]
1. Նուրբ՝ դժվարությամբ կռահվող իմաստ ունեցող:
2. Նուրբ դատողություն՝ միտք ունեցող, նրբությունները հասկացող՝ կռահող, նրբիմաց:

գ. Նրբերանգ էբաոի):

ա. С тонким смыслом.