[գոյական]
1. Նրբիմաց լինելը:
2. Խոսքի՝ վարմունքի՝ վերաբերմունքի էության մեջ թափանցելու կարողություն, խոսքի՝ վերաբերմունքի նրբությունները հասկանալու կարողություն:

տես Նրբամտություն:

թյան Деликатность.