շահասերի, շահասերներ, [գոյական, ածական]
1. Շահ՝ օգուտ սիրող, անձնական շահի հետամուտ, ամեն ինչի մասին շահադիտական տեսակետից դատող:
2. Շահախնդրությամբ արած՝ կատարած, շահասիրություն պարունակող՝ արտահայտող:

ա. Շահամոլ, շահախնդիր, շահադետ, շահատենչ, ((ւզվդ-) օգտածարավ, օգտասեր, օգտախնդիր, օգտապաշտ, շահագետ:

1. գ. Корыстолюбец. 2. ա. Корыстолюбивый.