շաղակրատի, [գոյական, ածական]
1. Շատախոս, լեզվագար:
2. Դատարկախոս, անիմաստ բաներ խոսող:

ա. Շատախոս, շատաբան, դատարկախոս, դսոոարկաբան, զրախոս, զրաբան, լեզվագար, յւեզվամոլ, նանւրաբան, նանրախոս, նանրալեզու, երկարաբան, Երկարախոս, շաղփաղփ, բերանբաց, բացբերան, (6նց.) ընդվայրաբան, ընդվայրախոս, ընդունայնախոս, ունայնաբան, ունայնախոս, սնոսփաբան, սնոտիսփտս, ավելաբան, ավելախոս, ավելորդաբան, ավելորդապատում, բազմաբան, բազմախոս, բազմաճառ, բազմասաց, դիզաբան, հոլտվաբան, յեզվաշոտ, շաղավաշուրթ(ն), շաղփաղփոտ, շաղփաղփելն, շոգմոգ, (բրբ.) թրթռակ, չաչանակ, չանչան, ժիժի, լեզվանի, տռտռան, տռտռուկ, զուրուցան, ցխցըխ, ցփռ (ա),բերան, շակալբերան, բլբլան, լոթռան, փրփրան, ճիճան, ճլճեխ, ճլճլոտ, լվըօ, շպլխան, Ճոդլողան, ճոռթակ (կանանց մասին), շղլեբ, կզակը թույլ, վիճի-վիճի:

քչախոս, ուրբաթախոս, լռակյաց

ի Болтун, пустомеля, пустослов, пустозвон.