շաղափուկի, [գոյական]
1. Փայտանյութով սնվող որդ՝ ճիճու:
2. (կենդանաբանություն) Ծովային զանազան կենդանիների անվանում (փափկամորթներ, խեցգետնակերպներ), որոնք ծակոտում են նավերն ու նավահանգիստների փայտյա կառուցումները:

գ. (կենդբ.) Շաղատար:

ի (կենդբ.) Жук-древоточец.