շաչյունի, [գոյական]
1. Շաչելը:
2. Շաչելռւ ձայնը:

գ. Շչյուն, շաչ, շառաչյուն, շառաչուկ, շառաչաձայն, ճայթյուն, ճարճարտյուն (կրակիյ:Ֆշշոց, սուլոց, սույլ, սուլում խձիյ: Շկահյուն է զեն թի):

ի 1. Лязг, бряцание, звон. 2. Гудение, гуд.