[ածական, մակբայ]
1. Մեծ քանակությամբ, բազմաթիվ, բազում: Շատ մարդիկ՝ աշակերտներ:
2. Ըստ տարածության՝ երկար, մեծ երկարությամբ կամ լայնությամբ: Դեռ շատ ճանապարհ կա գնալու:
3. Ըստ ժամանակի՝ երկարատև, երկար ժամանակ: Դեռ շա՞տ պիտի սպասենք:
4. Սաստիկ, ուժեղ, խիստ: Շատ խիզախ մարդ էր մեր հրամանատարը:
5. [մակբայ] Հաճախակի, հաճախ: Վերջերս նա շատ է գալիս մեզ մոտ:
6. [գոյական] Մեծ քանակությամբ առարկաներ՝ մարդիկ: Շատերն ինձ են ատելի, շատերին ես օտար եմ (Ռ. Պատկանյան):
7. Մեծ մասը, մեծամասնությունը: Շատը գնացել է, քիչն է մնացել:
8. Հոգնակին՝ Շատերը: Գործածվում է որպես անորոշ դերանուն՝ շատ մարդիկ նշանակությամբ:

ա. մ. 1. Բազում, բազմաթիվ, թյուր, բազմաքանակ, բյուրավոր, մեծաթիվ, մեծաքանակ, մեծ, (հնց.) հոլով, հոլովաքանակ, հոլովակ, հոլովակի, հոլովաթիվ, հագնաքանակ, հոգնաթիվ, բազմաբյուր: 2. Առատ, ճոխ: 3. Հաճախ, հաճախակի; 4. Սաստիկ, խիստ, հույժ, կարի, մեծապես: 5. Ավել, ավեւի:

քիչ, սակավ, պակաս

1. ա. Многий. 2. մ. Очень, сильно. 3. մ. Часто. 4. գ. Многое. 5. գ. Большинство. 6. մ. Много. Շատ խոսել много говорить. ♢ Շատ բարի, Շատ գեղեցիկ, Շատ լավ хорошо, прекрасно (знак согласия, одобрения). Շատը գնացել, քիչն է մնացել самое трудное позади. Շատ հարկավոր (հարկավորս) է очень мне надо! мне-то что! Շատ թե քիչ, Շատ ու քիչ более или менее, более-менее. Շատից քչից худо-бедно. Շատ համարել жалеть, пожалеть. Շատ ու շատ очень-очень, очень много.