[ածական]
Որտեղ կամ երբ շատ մարդ կա, բազմամարդ:

ա. 1. Բազմամարդ, բազմամբոխ, մարդաշատ, մարդալից, մարդախիտ, (6եց.) բյուրակաճառ, բյուրամարդ, հրապարակակույտ, (հզվդ.) մեծաժողով, մեծախումբ, մի շահու պոպոքից շատ (բրբ.): 2. Շատանդամ, բազմանդամ, շատվոր, ծխաշատ, երդաշատ, բազմածուխ, բազմ (ա)երդ, բազմաշունչ, շատանոց (բրբ.):