շշունջի, [գոյական]
1. Շշնջալը, շշնջալով խոսելը:
2. Շշնջալու ձայնը:
3. Առհասարակ՝ մեղմ, հազիվ լսելի ձայն, շրշյուն, սվսվոց, շշուկ:
4. (փոխաբերական) Անստույգ՝ անհաստատ լուր՝ խոսակցություն:

գ. Շշնջյուն, շշնջոց, շշնջաձայն, շշուկ, փսփսոց, քչփչոց, փչփչոց, սոսափյուն, ձայն, հծծանք, փսփսուկ, փսփսուք, շշյուն, շրշյուն, շրշունջ,, մրմունջ, մրմնջոց, ձայն:

բղավոց

շշնջի 1. Шёпот. 2. Шушуканье.