շոգու, [գոյական]
1. Եռացող ջրի փոխակերպությամբ գոյացող գազ:
2. Օդի մեջ կուտակված գոլորշի:
3. Որևէ բանից բարձրացող գոլորշի, եփելուց՝ թաց բանը չորացնելուց ևն առաջացող գոլորշի:
4. (փոխաբերական) Միջավայրը՝ շրջապատը տոգորած բուրմունք՝ սպիրտային գազ: Անցյալ բերկրանքը անմիտ օրերի ինձ ծանր է որպես ըմպելյաց շոգի (Հ. Հովհաննիսյան):
5. (փոխաբերական) Շարժման հևք՝ թափ: Շոգիդ ու շունչս մեկտեղ են ձուլվում, անի՛վ իմ, դարձի՛ր (Վ. Գրիգորյան):

գ. Գոլորշի, շոգոլի (հնց.), (բրբ.) բուղ, բլուր, շալք, շլալինք, շշմելիք, շոգեյք, շոգ (ա) լիք:

գու Пар.