1. [չեզոք բայ] Շողեր արձակել՝ սփռել՝ տարածել:
2. Լուսավորել, լույս տալ՝ արձակել:
3. (փոխաբերական) Փայլել, պայծառ փայլով ցոլալ: Նրա աչքերը շողարձակում Էին արտակարգ ցնծությամբ:
4. [ներգործական բայ] (փոխաբերական) Դեմքի՝ աչքերի ևն արտահայտությամբ որևէ բան դրսևորել: Աչքերը շողարձակում Էին անփույթ հանդգնություն (Ս. Խանզադյան):
5. (փոխաբերական, բանաստեղծական) Հայտնել, արտահայտել (վեհ գաղափարների մասին):

նբ. Ճառագայթել, ճաճանչն, շողալ շողշողալ, նշոււեւլ:

եց Сиять, лучиться.