շողիկի, [գոյական]
1. (նվազական և փաղաքշական) Շող -ի: Քնքուշ՝ նուրբ շող՝ ճաճանչ:
2. Թույլ՝ աղոտ շող:

գ. (ռազմ.) Խանձ, պատիճ, լուց.իկ. հոօսսատիճ (Որացանի);

ի (փղքշ.) Лучик.