շողիքի, [գոյական]
Բերանից հոսող թուք, փսլինք, լորձունք:

I (Խսկց.), փոցփք (արևմտհ.), բոհ (հզվդ.), (բրբ.) թոժինք, դոժինք, մոժ, տողիք, տողուկ, ճիք. ճոդորտիք, շողունք, փեռ, թառ ք երեխայի):

ի Слюна.