[ածական]
1. Շողշողացող:
2. Փայլող, փայլուն:
3. (փոխաբերական) Պայծառ, հստակ, վճիտ:

ա. Փայլփլուն, փայլուն, պայծսա, շողուն, պսպղուն, ցոլկտուն, ճաճանչավետ, լուսավոր, փողփողուն, փաղփաղուն, պաղպաջուն, ճաճանչագեղ, բոցաճաճանչ, լուսաճաճանչ, լուսափայլ, լուսապայծառ, (հզվդ.) նշուլազարդ, շողազարդ, պայծառատիպ, շողշողենի, շողշող, շողշողան, շողանման, փայլածուն, փայլակուն, փայլակերպ, փայլակիր, փայլակնանշույլ, բազմափայլ, հոգնափայլ, պաղապանծ. պադապանծական, շո-- ղանշույլ, ցոլուն, ցոլցլուն, (բրբ.) պեծկլտան, պեծպծան, պեծկլտուն, ժխտուն. թրծան, սըլ- ՎօւԻԿ, պլպւան, պլպլուն, պլսթրան, պլսթրուն, պլստան, պլպստան, պլստրուն, պսպղտոլն, ճլպստուն, ճլպստան, փայլփստան, փելքսսաւն, կա|ծկ|տուն, շաղաղ, այլուն-փայլուն;

ա. Переливчатый, переливистый, лучистый.