[ներգործական բայ]
1. Ձեռքը մեղմ՝ քնքշաբար քսել, ձեռքով փայփայել՝ փայել:
2. Փաղաքշել, գուրգուրել:
3. (փոխաբերական) Մեղմորեն կպչել: Ուռենու շիվերն ամեն մի քայլիս շոյում են դեմքս այնպես քույրորեն (Վ. Բաբայան):
4. (փոխաբերական) Հաճույք պատճառել, հաճելի ինել (լսողությանը, տեսողությանը ևն): Թարմ
թրթիռներով կանացի ձայն մը, որ մարդուս հոգին կշոյե, երբ կհուզվի (Լ. Շանթ):
5. (փոխաբերական) Խրախուսելով՝ գովելով սիրտը շահել: Ես չե՛մ Էլ ուզում, որ դուք ինձ շոյեք, դուք չե՛ք, որ պիտի սնեք իմ հոգին (Ե. Չարենց):
6. (փոխաբերական) Ծեծել, հարվածել: Երբ ես մեկը շոյեմ, ան չի վերադարձներ հարվածը (Կ.Կարտոնի):

նբ. 1. Փաղաքշեք, փայփայել, փարվել, գգվել, գուրգուրալ, գուրգուրել, խանդադատե|, գրգալ, գորովեի սղալել (հզվդ.). սիրաշահել, փ(ի)շի-փ(ի)շի անել (բրբ.): 2. Տես Շողոքորթել:

եցի 1. Гладить, поглаживать, погладить. 2. Ласкать, приласкать, голубить, приголубить (нар.-поэт.). ♢ Ինքնասիրությունը շոյել льстить, польстить чьему-л. самолюбию.