շրջապատի, [գոյական]
1. (հոգնակի)՝ շրջապատներ: Որևէ տեղի՝ վայրի շրջապատող տարածությունը, շրջակա տարածություն:
2. Մարդկանց միջավայրը, որի հետ մեկը առնչություն ունի, մեկին շրջապատող՝ նրա հետ հարաբերություններ ունեցող մարդկանց շրջան՝ միջավայր:
3. Որևէ բանով բնորոշվող՝ որևէ կարգի կապերով իրար հետ կապված մարդկանց խումբ՝ խավ, միջավայր, շրջան, շրջանակ: Գողերի շրջապատ:
4. (փոխաբերական) Շրջապատող պայմանների ամբողջությունը, հասարակական՝ աշխարհագրական՝ բնական պայմանների ամբողջությունը:
5. (հոգնակի)՝ շրջապատեր: Շուրջ բոլորը պարփակող պատ, շրջապատնեշ, շրջապարիսպ: (Գագիկը) կղզին չորս կողմից բուրգերով, աշտարակներով և թանձր շրջապատով ամրացնելուց հետո, նրան մի ահռելի բերդի ձև տվեց (Րաֆֆի):
6. [ածական] Շրջապատած, շրջապատված:
7. Շրջապատող, շրջակա, շուրջը գտնվող:

գ. 1. Շրջան, միջավայր; 2. Շրջավայր, շրջափակ, շրջափակություն: 3. Շրջանակ, բոլորտիք:

ի 1. գ. Окрестность, окрестности. 2. գ. Окружение, среда.