շփոթարկու - բացատրություն
[ածական]
1. Շփոթություն՝ տագնապ առաջացնող՝ պատճառող:
2. Աղմուկ-աղաղակ բարձրացնող, աղմկարար, կռիվ գցող:
1. Շփոթություն՝ տագնապ առաջացնող՝ պատճառող:
2. Աղմուկ-աղաղակ բարձրացնող, աղմկարար, կռիվ գցող:
շփոթարկու - հոմանիշներ
շփոթարկու - հականիշներ
շփոթարկու - ռուսերեն թարգմանություն
շփոթարկու - անգլերեն թարգմանություն
շփոթարկու - դարձվածքներ