ոտնակապի, ոտնակապեր, [գոյական]
1. Ոտքի կապ, ոտքերը կապելու պարան՝ շղթա:
2. [ածական] Ոտքերը կապած՝ կապված:

գ. Ոտնակապանք, աարամանդ, կապ, կապանք, շարավանդ, ճախանոց, չիտար (բրբ.). թշու (ծիերիյ, կապանջ (հզվդ.) (թռչունի|| Կոճղ (բսէնտարկյալիյ:

1. գ. Тренога, путы. 2. ա. Стреноженный.