որդի, որդներ և որդեր, [գոյական]
1. (կենդանաբանություն) Երկարուկ անողնաշար կենդանի, որ շարժվում Է մարմինը ճկելով, ճիճու:
2. (խոսակցական) Միջատների հարսնյակը, որ նման Է ճիճուներին: Շերամի որդ, մեղվի որդ:
3. (կազմախոսություն) Նույնն՝ է Որդնյակ:
4. (բժշկական) Մարդու և կենդանիների մարմնի մեջ ապրող մակաբույծ, ճիճու:
5. (փոխաբերական, անարգական) Չնչին՝ աննշան մարդ, անարգ մարդ, մարդուկ, ոչնչություն:
6. (փոխաբերական) Որոշ զգացում՝ հոգեվիճակ ևն ցույց տվող բառերի հետ արտահայտում Է դրա տևականությունն ու տանջող բնույթը: Նախանձի՝ խանդի որդ:

գ. (կենդբ.) 1. ճճի, ճիճու, որդունք, զեռուն, ուտիճ, բոտոտ: Անձրևաորդ, երկրամայր, լպրծուկ, գետնի ճիճու (հոդի, գետն ի): Որթալվիճ (որթատունկի), թրթուր (միջատների), մանրաորդ, ակար, բաշխ (պանրի), երնջակ (արջառի մորթի տակի), աժն (լճեզրի), (բրբ.) խոխ, քռոխ: 2. Ցեց, մեց (զգեստի): 3. Երիզակ, երիզորդ, տա փակ ճիճու, տափակ որդ, կլոր որդ (աղիքի): 4. Ոլոռն (վւայտի): 5. Շերամ, մետաքսաճիճու, մետաքսագործ, հնդիկորդ, (հնց.) բոմբյոլղոս, շերաս, մետաքսի որդ, ապրեշումի ճիճու: 6. Հարսնյակ (պատենավակ):

ի 1. (կենդբ.) Червь, червяк, глист, глиста. 2. Детва. 3. (փխբ.) Червь, ничтожество ♢ Որդի պես մաշում է սիրտը как червь точит, гложет сердце. Որդ ընկնել червиветь.