որովայնախոսի, որովայնախոսներ, [գոյական, ածական]
1. Առանց շրթունքները շարժելու և ձայնը կարծես փորից հանելով խոսող (մարդ):
2. Այդ եղանակով խոսված՝ ասված:
3. (սնոտիապաշտություն) Սուտ մարգարե:

ա. գ. (հզվդ.) Որովայնա1|ո, փորախոս:

ի Чревовещатель.