որջի, [գոյական]
1. Գազանների բույն:
2. (փոխաբերական) Անբարոյական՝ ապադասակարգայնացած՝ հանցագործ տարրերի հավաքավայր՝ պատսպարան: Ավազակների՝ բանդիտների որջ:
3. (փոխաբերական) Գետնափոր՝ հարմարություններից զուրկ ու խղճուկ բնակարան: Նրանք ապրում Էին մի կերպ փորած ու ճյուղերով ծածկած որջերում:
4. (փոխաբերական) խուց, խցիկ, որի մեջ մշտապես մնում է մարդ՝ փակ ու մեկուսացած շրջապատից: Վանքի աբեղաները... դուրս էին եկել իրենց որջերից (Րաֆֆի):

գ. 1. Փոս, խոռոչ, ծերպ, խշտիք: 2. Բույն, գազանաբոլյն, գազանախշտի, կաղաղ, բայոց, սոր(ք), մորի, մայրի, խշտի, դադարի), (հզվդ.) որջարան, մսրուջ, փոփ էգազաններիյ: 3. Պատսպարան, թաքստոց: Ավազականոց, .ավազակաբույն, ավազակատուն, որջարան (հզվդ.):

ի 1. Логовище, логово, берлога, нора. 2. (փխբ.) Притон, вертеп, гнездо.