[ածական]
Որսին հալածող՝ հետապնդող:

գ. (որս., հզվդ.) Հալածիչ, քշորդ:

1. ա. Охотничий (гончий, борзой). Որսահալած շուն охотничья (гончая, борзая) собака, гончая, борзая. 2. Загонщик, доезжачий (устар.).