ուրուկի, [գոյական, ածական] (ախտաբանություն)
1. Բորոտ, ուրկոտ, գոդի:
2. Տե՛ս Բոր 1-ի) (1):

ա. գ. (ախտ.) Ուրկոտ, բորոտ, քոսոտ, (հնց.) գողի, պիսակոտ, օրուկ, լեպռոտ, (բրբ.) գռկոտ, գռոտ, գոդեցուկ, գոդեցվոր:

(հնց.) Прокажённый.