չքմեղանքի, [գոյական]
1. Չքմեղանալը:
2. (փոխաբերական) Ինքնարդարացում:
3. Իր անվայել՝ անպատշաճ կամ անքաղաքավարի արարքի մեղմացում՝ քավում:

գ. 1. Ինքնարդարացում, չքմեղություն, չքմեղք (հզվդ.): 2. Արդարացում:

տե՛ս Չքմեղություն։