[չեզոք բայ]
1. Եղածից՝ ամբողջից որոշ մաս՝ քանակ հանվել՝ պակաս դառնալ: Գրքից մի քանի թերթեր պակասել են:
2. Նվազել, քչանալ, նվազ դառնալ: Երբ առուների ջուրը պակասեց, կացնահար եղան վերջին վազերը (Ա. Բակունց):
3. Չլինել, բացակայել: Լևոնին պակասում է <<խորոտ կնիկ>> (Ն. Զարյան):
4. Բավական չլինել, լբավարարել: Խմող շատ կա, գինին կպակասի. և պակասում Էր նրանց գինեդրամը (Ա. Բակունց):
5. Թուլանալ, նվազել, տկարանալ: Նա դեռ դիմադրում Էր, բայց գգում էր, որ ուժերը պակասում են:
6. Հարկ եղածից՝ սահմանվածից քիչ լինել: Անասնակերը պակասում է, և կոլտնտեսության վարչությունը դեռ լուրջ քայլեր չի արել անասուններին կերով ապահովելու ուղղությամբ:
7. Սակավ դառնալ, քչանալ: Բերբերյանը համոզվեց, որ պակասավոր կանայք պակասել են (Արտ. Քալանթարյան):
8. Տկարամիտ դառնալ, ցնդել: Ա՜յ մարդ, պակասել հո չե՞ս:
9. Կորչել, հեռանալ, չքանալ: Ասա՛, հայրիկ, էլ ո՞վ հանգավ ու պակասեց մեր կյանքից (Հ. Թումանյան):
10. Պակասորդ լինել՝ գոյանալ: Պահեստից զգալի քանակով ալյուր է պակասել:

չբ. 1. Նվազել, քչանալ, թողանալ (էԽց-), (թՐԲ-) պակսել, թերհատել, խրեկանալ, քեսատանալ; 2. Բացակայել (մի բան):

առատանալ

1. Уменьшаться,, уменьшиться. 2. Недоставать, недостать, не хватать, не хватить, убывать, убыть.