պաշտոնի, [գոյական]
1. Հիմնարկում՝ ձեռնարկությունում ևն մեկի ծառայության դիրքը և դրա հետ կապված պարտականություններն ու իրավունքները:
2. Ծառայության յուրահատուկ պարտականությունների ամբողջությունը՝ աշխատանքը: Նրա պաշտոնն Էր արխիվը կանոնավոր պահել (Ա. Բակունց):
3. Որևէ կարգի հանգամանքների՝ դրության ևն հետ կապված պարտականությունների ամբողջությունը: Ես մի կերպ սկսեցի բացատրել նրան մարտավկայի պաշտոնը (Ա. Պուշկին):
4. Տվյալ համակարգի մեջ նրա միավորների հատուկ դերը՝ գործառույթը (ֆունկցիան): Ենթակայի՝ ստորոգիալի՝ որոշչի պաշտոն:
5. (հնացած) Պաշտամունք:
6. Ծառայության տեղ, հաստիք:
7. Դեր, իբրև որևէ բանի ծառայելը: Քանի մը կոճղեր... աթոռի պաշտոն կկատարեին (Ա. Պերնետ):

գ. 1. Դիրք, աստիճանդ (փխբ.) աթոռ, տեղ: || Պոստ: 2. Գործ, զբաղմունք, պարապմունք, պաշտոնավարություն, ծառայություն; 3. Տես Պաշտամունք: 4. (կրոն.) ժամերգություն, ժամասացություն, պաշտոներգություն, ժամակարգություն, արարողություն: 5. Հոգեհանգիստ (ննջեցյալի): 6. (լեզվբ.) Կիրարկություն, կիրառություն, գործածություն (քերականական):

ի 1. Должность, место (устар.). 2. Обязанность. 3. Функция, роль. 4. (կրոն.) Служба, богослужение. ♢ Պաշտոն տանել 1) поклоняться, 2) играть роль, служить. Ի պաշտոնե по должности. Պաշտոն ստանձնել вступать, вступить в должность. Պաշտոն մատուցանել возвеличивать, возвеличить.