պաշտոնակատարի, [գոյական, ածական]
1. Ժամանակավորապես որևէ պաշտոն կատարող, տվյալ պաշտոնն զբաղեցնողին ժամանակավոր փոխարինող պաշտոնյա:
2. Առհասարակ՝ որևէ պաշտոն վարող՝ կատարող, պաշտոնատար ( անձ):

գ. Պաշտոնակալ, պաշտոնատար:

ի 1. Исполняющий обязанности. 2. Должностное лицо, чиновник (устар.).