պապանձուն - բացատրություն
[ածական]
1. Պապանձված, ձայնը կտրած, սսկված:
2. Լուռ, լռության մեջ սուզված՝ ընկղմված:
3. (փոխաբերական) Նենգորեն ձայն չհանող, ձայնը թաքցնող: Պապանձուն օձ:
1. Պապանձված, ձայնը կտրած, սսկված:
2. Լուռ, լռության մեջ սուզված՝ ընկղմված:
3. (փոխաբերական) Նենգորեն ձայն չհանող, ձայնը թաքցնող: Պապանձուն օձ: