[չեզոք բայ]
1. Լեզուն կապ ընկնել, խոսել չկարողանալ:
2. Ձայնը կտրել, սսկվել, խիստ պատասխանից՝ վախից ևն սսկվել՝ խոսել չհամարձակվել:
3. Լռել, ձայն-ծպտուն չհանել:

չբ. Պապանձել, լռել, համրանալ, մնջանալ, կարկամել, (բրբ.) լալկել, լալկվել, լլկվել, լռկվել, լեզվակապել, սսկվել, խպռնվել, իւպնվել, (ժողվրդ.) ձայնը կտրել, լեզուլ բռնվել, լեզուն կպչել, լեզուն կապվել, լեզուն կապ ընկնել, լուռ ու մունջ դառնալ, բերանը ջուր առնել, (բրբ.) լեզուն բերանումը թաղիք դառնալ, լեզուն բերանին կլորել, ափիբերան լինել, ափիբերան մնալ, փաթ առնել, փաթ ընկեել, կրկուփ անել, կրկուփ գալ, կալ ու կապ ընկնել, կեռիքը փակվել, լեզուն լալկվել:

վեցի 1. Неметь, онеметь. 2. Молчать, замолчать. ♢ Լեզուդ(ն) պապանձվի типун тебе на язык.