[ածական]
1. Պատրանքներից թափված՝ ազատված՝ սթափված:
2. (արևմտահայերեն) Պատրանքներից՝ փայփայած հույսերից՝ երազներից սթափված՝ զրկված, հիասթափված, հուսախաբված:
3. Պատրանաթափություն արտահայտող՝ պարունակող:
4. (փոխաբերական) Հմայքից՝ հրապույրներից պրկված:

ա. Հուսախաբ, հուսալիք, ւհւիասթափ, հուսավրեպ (քւզվդ.):