[ածական]
1. Պարզ՝ անկեղծ՝ շիտակ խոսող:
2. Պարզ՝ հասկանալիորեն խոսող:

ա. Հստակախոս, հսսսսկա. բան, (6նց.) հստակազրույց, սրբաբան;

ա. Откровенный, прямодушный, нелицемерный.