[գոյական]
1. Պարզամիտ լինելը:
2. Պարզամիտ արարք՝ վերաբերմունք՝ վարքագիծ:
3. Պարզամիտ՝ միամիտ խոսք:

գ. 1. Միամտություն, դյուրահավանության, դյուրահավատություն: 2. Անկեղծություն, պարզություն, անխարդախություն, աննենգություն, սրտաբացություն, բարեհոգություն, (կվդ.) հստակամտու- թյուն, պարզասրտություն: 3. Աեհասկացողու. թյուն, անտեղյակություն; Կարճամտություն, ծ անծա ւլա մտո ւթյ ո .ն, ցանց տռամ տ ո ւթյո ւն:

թյան Наивность, простодушие, простота.