[ածական]
1. Չափից դուրս պարծեցող, ինքնաբավական, ինքն իրենով չափազանց գոհ:
2. Ինքն իրեն գովող, ինքնագով:
3. Գոռոզամիտ, գոռոզ:
4. Մեծախոս, մեծ-մեծ խոսող:
5. Պարծենկոտություն արտահայտող՝ պարունակող:

ա. Սնապարծ, ինքնագով, մեծաբան, մեծախոս, ճւաոմաւբան, ճոռոմախոս, ճամարտակ, մեծապանծ, անհամեստ, պոռոտաբան, պոռոտախոս, գովգովիկ, անձնագով, հոխորտ, ֆանֆարոն, (Բււլվդ.) մեծապարծ, պարծույկ, պարծուկ, ճոխաբան, հորդաբան, հոխորտաբան, հոխորտախոս, կոկոզաբան, կոկոզավիզ, վռան, պայլանկ (բրբ.) գովվտան, գովվան, լոբպաէլ, լողվա, շփացուկ, երես առած:

համեստ

1. ա. Хвастливый. 2. ա. Чванливый, чванный, заносчивый, кичливый. 3. գ. Хвастун, бахвал. 4. մ. Хвастливо.