[ներգործական բայ]
1. Որևէ արարքի՝ վարմունքի՝ արտահայտության համար հանդիմանական խոսքեր ասել, հանդիմանել, նախատել, պախարակել:
2. Որևէ արարքի՝ սխալի ևն համար մեկին դատապարտել՝ մեղադրել:
3. Ծաղրել, սուր ծաղրի ենթարկել:
4. Վատաբանել, փնովել, մեկի մասին վատ խոսել կամ գրել, վարկաբեկիչ բաներ ասել (գրել) մեկի հասցեին:
5. Ամբաստանել, զրպարտել, սուտ մեղադրանքներ բարդել:

նբ. Անարգել, նախատել, հանդիմանել, կշտամբել, խայտառակել, պա35 խարսսկել, մեղադրել, անպատվել, մրել (վփբ.), ամաչացնել, վատաբանել, (հզվդ.) այպ անել, եպերել, բասրել, ստգտանել, անգոսնել, բանակոծել, թքակոծել, խծբծել, դսրովել, առբասրել, լափատել, հաքրել, (հնց.) դժոխաբանել, (գրբ.) պարսավանս դնել, թքակոծ առնել, (բրբ-) 22պոել, բշտել, շնթել, չախել, չորել, կոշտել, պ ժտել, փշտել, լղոզել, լավոտել, ղմստորել, կտկտել, սխտորել, տոտովել, թքե|, թքոտել, թքնել, սևացնել, լվալ, լվալ թողնել, ամոթանք տալ, նախատինք տալ, թուք ու մուր տալ, .ամոթանք անել, նախատինք անել, թքակոծ անել, երեսովը տալ, երեսը քորել, երեսը տփել, գլուխը լվալ, գլուխը լվանալ, աչքը հանել, քիթը ջարդել, քիթը տրորել, քիքս տալ, չախ դնել, չախ կերցնել, աբուռը քորել, թուք տալ, գլխին բաղնիք սարքել, գլխին լվացքաջուր թափել, գլխին շան լափ ածել (թավւել), կուժն ու կուլեն գլխին կոտրել, այնպես անել, որ շո.նը ձեռքից հաց չառնի, բերանը ծեփել, հոր հարսանիքը միտ (ք) ը բերել, պապի կնունքը միտ (ք) ը բերել, քար նետել, քարը կտուրը գցել:

արդարացնել

վեցի Порицать, осуждать, осудить.