[չեզոք բայ] (հին, բանաստեղծական)
1. Չափազանց հոգնել, հոգնելուց ուժասպառ լինել՝ հալից ընկնել:
2. Վհատվել, հուսալքվել, հուսահատվել:

չբ. Հոգնել, խոնջել, տքնել, վաստակել, չարչարվել, տանջվել, թաշկել (բրբ.), ուժասպառ լինել, հոգնատանջ լինել:

եցի (հզվդ.) 1. Изнемогать, изнемочь, изнуряться, изнуриться, 2. Отчаиваться, отчаяться.