[կապ]
Արտահայտում Է՝
1. Նմանություն՝ նման, ինչպես, որպես նշանակությամբ: Իշխում էր նա արևի պես (Հ. Թումանյան):
2. Մի բանի տպավորություն թողնող՝ նմանություն տվող: Առջևը խոտի պես մի բան կար (Հ. Մաթևոսյան):
3. Անորոշ դերբայի հետ՝ դիմավոր բայով արտահայտված գործողությանն անմիջականորեն նախորդած գործողութուն Է ցույց տալիս՝ հենց որ նշանակությամբ: Ինչու՞ նրա անունը լսելուն պես այնպես զարմացար (Նար-Դոս):
4. [մակբայ] Գործածվում Է նմանություն արտահայտելու համար՝ նման նշանակությամբ: Խռովի պես է (Հ. Մաթևոսյան):

տես Պեպեն:

կ. 1. Вроде, наподобие, подобно, как. 2. Как только.