[գոյական]
1. Երկրի տիրող դասակարգի (դասակարգերի) քաղաքական կազմակերպությունը՝ համապատասխան մարմիններով ու հաստատություններով, որի նպատակն Է պաշտպանել գոյություն ունեցող կարգերը և ճնշել ուրիշ դասակարգերի դիմադրությունն ու պայքարը:
2. Այդպիսի կազմակերպություն ունեցող երկիր, տերություն:
3. Պետական կառավարման մարմինների ամբողջությունը:
4. (փոխաբերական) Տիրապետություն, իշխանություն, որևէ բանի բացարձակ գերակշռություն՝ գերիշխանություն: Վայող քարերի դաժան պետություն՝ Հայաստան աշխարհ (Գ. Էմին):
5. (փոխաբերական) Որևէ մարդու կամ մարդկանց որևէ խմբի բացարձակ տնօրինության ենթակա բնագավառ՝ վայր ևն: Այդտեղ, կարելի Է ասել, հովիվների բացարձակ պետությունն Է:
6. Պետ լինելը, պետի աստիճանը՝ դիրքը:
7. Պետի վարքագիծ՝ վարվելակերպ՝ գործելակերպ:

գ. 1. Կառավարություն, տերություն, իշխանություն: Թագավորություն, կայսրություն, միապետություն: 2. Պետականություն: 3. Երկիր:

թյան Государство.