[ածական]
1. Շքեղ, զարդարուն, պաճուճված: Արագածը ... իր պերճ գորգերն է փռել (Ավ. Իսահակյան):
2. Փարթամ, ճոխ, հարուստ: Պերճ բուսականություն՝ արոտավայր:
3. Հոյակերտ, հոյաշեն, հոյակապ: Պերճ դղյակ՝ ապարանք:
4. Գեղեցիկ: Պերճ լճակ՝ պարանոց:
5. Վեհ, բարձր զգացումներով՝ գաղափարներով տոգորված: Պերճ ապրումդ չունի վերջ (Շ. Կուրղինյան):
6. Զարդարուն, ճոխ և ընտիր: Պերճ լեզու՝ ոճ: Հայոց բարբառն է պերճ (Ն. Զարյան):
7. Վսեմ, մեծ բովանդակություն՝ նշանակություն՝ իմաստ ունեցող: Ձգտում ենք հասնել քո ընթացքին, քո վազքին, քո վեհությանը պերճ (Ե. Չարենց):

ա. 1. Շքեղ, ճոխ, փառահեղ, փառավոր, մեծաշուք, պերճաշուք, շքեղաշուք, պերճազարդ, պերճափայլ, փառաշուք, զարդարուն, պերճաւկան: 2. Հարուստ, առատ: - 547-

անշուք, հասարակ, պարզ

ա. 1. Роскошный, пышный, великолепный. 2. Богатый.